ArchitectureNovember 10, 2021November 10, 2021

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΣΕ ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΠΛΑΚΑ ΑΘΗΝΑ – ΔΟΜΕΣ 158

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: Δ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ –
DIVERCITY ARCHITECTS – Δ. ΛΑΠΠΑΣ

Το κτήριο βρίσκεται στη περιοχή της Πλάκας στα ανατολικά της μικρής
εκκλησίας του Σωτήρος (Σωτήρα του Κοτάκη) σε απόσταση 180 μ.
από την πλατεία Φιλομούσου εταιρείας.
Πρόκειται για διώροφη κατοικία, ορθογώνιας επιμήκους κάτοψης
με τον κύριο άξονα προσανατολισμένο Ανατολή–Δύση. Στο δώμα,
η κατασκευή του τρίτου ορόφου πιθανώς αποτελεί μεταγενέστερη
προσθήκη, καθώς τα μορφολογικά στοιχεία δεν ακολουθούν τα
στοιχεία της υπόλοιπης πρόσοψης. Στο ισόγειο της κατοικίας η κύρια
είσοδος είναι έκκεντρα τοποθετημένη, προκειμένου να αφήσει ελεύθερο το χώρο ώστε να διαμορφωθούν οι προθήκες και η είσοδος του
καταστήματος που λειτουργούσε ανεξάρτητα. Σε μεταγενέστερη
εποχή ίσως διαμορφώθηκε η πρόσβαση στο υπόγειο με επίσης
ανεξάρτητη είσοδο από τον πεζόδρομο της Κόδρου.
Σύμφωνα με πληροφορίες που άντλησαν οι μελετητές το απώτατο
συμβόλαιο αγοράς τοποθετείται στο έτος 1922 που μάλλον οδηγεί
και στην περίοδο κατασκευής της κατοικίας αυτής.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόσοψη στην οποία μολονότι παρατηρούνται τα βασικά χαρακτηριστικά του νεοκλασικού ρυθμού, της
τριμερούς καθ’ ύψος διαίρεσης, με τη βάση, τη ζώνη του ρυθμού
και την επίστεψη, ωστόσο το μορφολογικό ύφος είναι εμφανώς
επηρεασμένο από τις εκσυγχρονιστικές τάσεις που κυριαρχούσαν
στην Αθήνα την περίοδο 1920-30, οι οποίες εντάσσονται σε ένα
πουριστικό πνεύμα που εκδηλώνεται με καθαρές μορφές έντονη
γεωμετρικότητα και διακοσμητικές λεπτομέρειες που ανταποκρίνονται
στο κλίμα του Secession, το λεγόμενο στυλ Τσαγρή.

Οπωσδήποτε η μορφοπλαστική οργάνωση της πρόσοψης, αποτελεί
μανιεριστική απόδοση ενός πολύ διαδεδομένου στυλ, χωρίς ιδιαίτερα
υφολογικά στοιχεία ταυτότητας του αρχιτέκτονα, αντανακλώντας τις
ανάγκες στέγασης μίας μάλλον μεσοαστικής οικογένειας.
Τα μεταγενέστερα χρόνια το κτίριο λειτουργούσε ως ξενοδοχείο.
Η αναδιαμόρφωση του κάποτε μικρού ξενώνα σε ένα σπίτι για μια
εξαμελή οικογένεια βασίστηκε στην αφαίρεση της παλαιάς διαμερισμάτωσης για τη δημιουργία ενός ανοιχτού κοινού χώρου στο ισόγειο
και τον επανασχεδιασμό τεσσάρων μεγάλων υπνοδωματίων στους
δύο ορόφους.
Το προεξέχον χαρακτηριστικό του κτιρίου, οι περίτεχνες ψηλές οροφές, διατηρούνται και επισημαίνονται, σε αντίθεση με την εξάλειψη
των διακοσμήσεων της οροφής στις σύγχρονες κατοικίες. Ο χώρος
του καθιστικού του τρίτου ορόφου διατηρείται με απλότητα και
απαλές καμπύλες που οδηγούν το βλέμμα στην εξαιρετική θέα του
Ιερού Βράχου.
΄Ολα τα στοιχεία του εσωτερικού χώρου, σταθερά έπιπλα και επενδύσεις, είναι ειδικά σχεδιασμένα για το χώρο από τους αρχιτέκτονες
που χρησιμοποίησαν υλικά με διαχρονική ποιότητα και αιθητική
αξία: ελληνικό μάρμαρο από τη Νάξο, σκούρο ξύλο δρυός, λάκα και
χάλκινες λεπτομέρειες. Το αποτέλεσμα είναι μια εξαιρετική κατοικία
που η κομψότητα της αρχικής ατμόσφαιρας αποκαθίσταται σε ένα
κλασικό αλλά σύγχρονο εσωτερικό.