ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ | PROFILE PICSX33 – SLUS.gr
Η Δήμητρα Καραμπελιά, αρχιτέκτονας & καλλιτεχνική επιμελήτρια του εργαστηρίου τέχνης για παιδιά dos, experiments in creativity, απαντά στο ερωτηματολόγιο του SLUS.
Profile Pics Αρχιτεκτόνων: οι απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο του SLUS (33 ερωτήσεις ίδιες για όλους) έρχονται να σκιαγραφήσουν την ιδιαίτερη προσωπικότητα κάθε αρχιτέκτονα και να αφηγηθούν ιστορίες και σκέψεις που ξεκινούν από την αρχιτεκτονική, τον δημόσιο χώρο, την πόλη και την κοινωνία και φτάνουν μέχρι την μουσική, την λογοτεχνία και το σινεμά.
- Πότε και πού γεννηθήκατε; Το 1975 στην Αθήνα. Αλλά μεγάλωσα στην Πάτρα.
- Τι σπουδές έχετε κάνει; Σπούδασα στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και ολοκλήρωσα εκεί και τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην κατεύθυνση ‘Σχεδιασμός – Χώρος – Πολιτισμός’.
- Πού εργάζεστε; Εδώ στην Αθήνα ως αρχιτέκτονας. Επίσης είμαι ιδρύτρια και έχω την καλλιτεχνική επιμέλεια του εργαστηρίου τέχνης για παιδιά dos, experiments in creativity.
- Τι είναι αυτό που σας ώθησε στην αρχιτεκτονική; Όλα ξεκίνησαν από τα εικαστικά μαθήματα που έκανα όσο ακόμα ήμουν μαθήτρια. Μου άρεσε η ιστορία της τέχνης, η λογοτεχνία… και οι γονείς μου με οδήγησαν προς την αρχιτεκτονική. Ήταν καλή συμβουλή πάντως.
- Πού μένετε; Στον Πειραιά, στα όρια με το δήμο Ρέντη.
- Ποια σημεία της πόλης σας ξεχωρίζετε; Πόλη μου θεωρώ το κέντρο της Αθήνας και τον Πειραιά εξίσου. Έχω ζήσει άλλωστε τόσα χρόνια και στα δύο. Αγαπώ πολύ την παλιά μου γειτονιά ακριβώς πίσω από το μουσείο της Ακρόπολης, το Μετς που μένουν φίλοι μου αγαπημένοι, την πλατεία της Δεξαμενής που δούλευα χρόνια, την Ρετσίνα με τα μηχανουργεία (τα έχω γυρίσει με τα πόδια!), το κέντρο του Πειραιά με το λιμάνι, τους ταξιδιώτες, την αγορά, τη μυθική αίγλη. Όλα.
- Τί θα αλλάζατε στην γειτονιά σας; Τη σημασία που δίνουν οι κάτοικοι στο δημόσιο χώρο. Με ενοχλεί ο σπασμένος κάδος σκουπιδιών, το εγκαταλελειμμένο πεζοδρόμιο, οι λακκούβες, τα κολωνάκια, τα κάγκελα, το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο… η άρνηση της ίδιας της ουσίας της πόλης που είναι ο δημόσιος χώρος της.
- Ποιες τρεις πόλεις δεν έχετε επισκεφθεί και θα θέλατε; Το Εδιμβούργο, το Τόκιο, το Λος Άντζελες (έχω σταθεί δυο μέρες, μα δεν πιάνει).
- Ποιες πόλεις διαλέγετε για την σχέση τους με το δημόσιο χώρο και γιατί; Τη Βαρκελώνη για την απόλυτη επιτυχία του σχεδιασμού του δημόσιου χώρου της με τις πολλές μικρές παρεμβάσεις στα αστικά κενά, τη Ρώμη που ο αρχαιολογικός πλούτος μπλέκει αβίαστα με τη σύγχρονη πόλη και το Παρίσι για τις πλατείες με πατημένο χώμα και το Σηκουάνα και την δαιδαλώδη ρυμοτομία και …γιατί είναι η πιο αγαπημένη μου πόλη στον κόσμο.
- Ποια πέντε κτίρια θα τυπώνατε σε καρτ-ποστάλ ή και σε 3d printer για να τα στείλετε στους φίλους σας; Το Glass House του Philip Johnson, την Casa Malaparte, το περίπτερο της Βαρκελώνης του Mies van der Rohe, το Αλώνι των decaARCHITECTURE, τη Villa dall’Ava των ΟΜΑ.
- Ποιο είναι το πιο ωραίο αντικείμενο του κόσμου; Το βότσαλο.
- Τι είδους ιστορίες μπορεί να αφηγηθεί ένας χώρος; Ο χώρος είναι ένας τρόπος να αφηγηθείς μια ιστορία. Μπορεί να διαβαστεί ως παλίμψηστο ιστοριών εθνικών, συλλογικών αλλά και ιδιωτικών, προσωπικών. Αυτή η ανάγνωση βέβαια είναι εφικτή εφόσον εμπλακούν και άλλες πειθαρχίες εκτός της αρχιτεκτονικής: η ιστορία, η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος, η ποίηση. Εφόσον δηλαδή ο χώρος νοείται συνδεδεμένος με τον μύθο του.
- Πόσο ο συγκεκριμένος τόπος κάθε φορά επηρεάζει την σύνθεσή σας; Πολύ. Ο τόπος είναι η αφορμή, η αρχή της σύνθεσης. Η μορφολογία, το χρώμα, το υλικό του τόπου σε οδηγεί στο σχεδιασμό του νέου τοπίου.
- Με ποιους αρχιτέκτονες ή καλλιτέχνες θα θέλατε να μπορούσατε να βγείτε για ποτό; Θα ήθελα να μπορούσα να πιω ένα ποτό με τον Σάλιντζερ, τον Στάινμπεκ, τον Τομ Ρόμπινς, τον Κασσαβέτη και την Τζίνα Ρόουλαντς. Οι συγγραφείς και οι σκηνοθέτες είναι οι ήρωές μου.
- Τι σας εμπνέει; Η λογοτεχνία, το σινεμά και ο γιός μου.
- Μπορεί η αρχιτεκτονική να δώσει λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα και πώς; Δεν το πιστεύω αυτό. Θυμάμαι και αυτές τις συνεντεύξεις του Ντίλαν στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 όταν είχε ερωτηθεί (με διάφορους τρόπους) αν η Μουσική μπορεί να δώσει λύση στα κοινωνικά προβλήματα – αυτός το είχε αρνηθεί. Νομίζω πως οι λύσεις, αλλά και οι απαρχές, των κοινωνικών προβλημάτων είναι σύνθετα ζητήματα που μόνο από ανθρώπους που έχουν παιδευτεί να αντιλαμβάνονται την πολυπλοκότητα μπορούν να βρουν απαντήσεις. Σε αυτό ακριβώς βοηθά η Τέχνη (και η Αρχιτεκτονική ανάμεσά της): στην κριτική σκέψη, την ανάγνωση της πολυπλοκότητας, του βάθους, στη σύνθεση των απόψεων, στη δημιουργία του νέου, στο σεβασμό της διαφορετικότητας, στον ανθρωπισμό. Μέσα από την Τέχνη εξανθρωπιζόμαστε και αποκτούμε υπόσταση ικανή να γίνουμε πολίτες. Για αυτό είμαι βέβαιη.
- Τι θα λέγατε αν μπορούσε να ανασυσταθεί ένας ΕΟΤ στον οποίο να προσληφθούν νέοι αρχιτέκτονες για τον σχεδιασμό σύγχρονων δημόσιων τουριστικών εγκαταστάσεων τύπου ΞΕΝΙΑ; Είναι υπέροχη ιδέα. Αλλά δεν νομίζω ότι οι δομές αυτής της χώρας συνάδουν με την πρόοδο γενικά. Η αντιμετώπιση των νέων επαγγελματιών σε κάθε τομέα είναι απελπιστική.
- Σχολεία, μουσεία, ξενοδοχεία ή νοσοκομεία; Σε ποιον τομέα θα δίνατε προτεραιότητα και κίνητρα; Στα σχολεία. Στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα. Και στην υγεία στη συνέχεια.
- Τέχνη, τεχνολογία, οικολογία και αρχιτεκτονική. Τέμνονται κάπου όλα αυτά; Ναι και αυτό είναι μια παγκόσμια συζήτηση, σωστά; Η Αρχιτεκτονική ως έκφραση Τέχνης ζητάται πλέον να απαντήσει στο πως ενσωματώνει την Τεχνολογία (Η/Μ εγκαταστάσεις, έξυπνα σπίτια) και μειώνει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα, πως σχετίζεται δηλαδή με την Οικολογία.
- Ποιες λέξεις συνοψίζουν την αρχιτεκτονική σας; Ποικιλομορφία, υλικότητα, τοπίο.
- Πού βρίσκεται ο άνθρωπος στον σχεδιασμό σας; Χωρίς τον άνθρωπο δεν νοείται σχεδιασμός. Η παρουσία του ως σενάριο ζωής καθορίζει την αρχιτεκτονική.
- Με τι υλικά προτιμάτε να δουλεύετε; Φυσικά υλικά με αδρή επιφάνεια όπως το μπετόν και το ξύλο σε συνδυασμό με συνθετικές ή μεταλλικές επιφάνειες με λεία υφή.
- Μακέτες, σχέδια, σκίτσα, κολάζ, τρισδιάστατα, κινούμενη εικόνα, κείμενα. Πώς αποτυπώνετε καλύτερα τις ιδέες σας; Σχέδια, μακέτες, τρισδιάστατα, κείμενα.
- Τι πρότζεκτ δουλεύετε αυτόν τον καιρό; Δουλεύω στην αποκατάσταση και τον συνολικό εσωτερικό επανασχεδιασμό ενός διατηρητέου κτιρίου στην Πλάκα.
- Τι κλίμακας έργα σχεδιάζετε; Μικρής και μεσαίας: έχω ασχοληθεί με κατοικίες (ιδιωτικές και πολυκατοικίες), εμπορικούς χώρους, εσωτερικές διαρρυθμίσεις και ξενοδοχεία.
- «Less is more», «More with less», «Less is a bore»; Κάποιο από αυτά ή κάτι άλλο; Τελευταία το More with Less.
- Ποια έργα σας, πραγματοποιημένα ή μη, ξεχωρίζετε και γιατί;
Την αποκατάσταση του Doryssa Seaside Resort ως το πρώτο ξενοδοχείο που κάναμε με τους Divercity – το έργο είχε μεγάλη επιτυχία, μα οι πτήσεις με το ελικοφόρο στη Σάμο μου είναι αξέχαστες! Την πολυκατοικία 360º στην Πάτρα – με κάνει ιδιαίτερα περήφανη η συμμετοχή μου στο σχεδιασμό της ωραιότερης πολυκατοικίας της πόλης που μεγάλωσα. Το διαμέρισμα στο Ρέντη για την ανοιχτότητα στο σχεδιασμό του ώστε να υποδέχεται την διαρκώς μεταβαλλόμενη ζωή μας και φυσικά το νέο μου έργο στην Πλάκα που ανυπομονώ να δω ολοκληρωμένη τη μετάβασή του από την εγκατάλειψη στη σύγχρονη κατοικία. - Τι μουσική σας αρέσει να ακούτε σχεδιάζοντας; To Money Jungle του Duke Ellington.
- Ποιο βιβλίο μας προτείνετε να διαβάσουμε; To φύλακα στη Σίκαλη του Σάλιντζερ.
- Ποια σειρά/ταινία να δούμε; Το Westworld είναι τόσο περίπλοκο και βαθύ με τόσες πολλές αναφορές που με δυσκόλεψε πολύ – και αυτό είναι πάντα το ζητούμενο!
- Τι χρώμα θα βάφατε την Πολεοδομία & τί την Εφορία; Κάτι σκούρο. Το βρώμικο λευκό/μπεζ που έχουν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες με απωθεί.
- Για ποιον θα θέλατε να σχεδιάσετε κάτι;Για ένα καλλιτέχνη – δεν το έχω κάνει ποτέ.
- Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Τα επόμενα σχέδια αφορούν το dos, experiments in creativity: την επίτευξη των εκπαιδευτικών του στόχων, το άνοιγμά του στις δράσεις της πόλης και την εισαγωγή στο πρόγραμμά του πρωτοποριακών, πειραματικών εργαστηρίων για κάθε μορφή Τέχνης.
Η Δήμητρα Καραμπελιά γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ (1998) και αποφοίτησε από το διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του ΕΜΠ στην κατεύθυνση Ι – Σχεδιασμός, Χώρος, Πολιτισμός (2004). Στο μεταπτυχιακό της thesis έγραψε μια μικρή ιστορία για τον Πειραιά ως πολεοδομική ανάγνωση της σύγχρονης πόλης. Την ίδια χρονιά (2004) έγινε συνιδρύτρια ενός από τα γνωστότερα αρχιτεκτονικά γραφεία στην Αθήνα των Divercity Architects, που το 2009 συμπεριλήφθηκε στα 30 ανερχόμενα νέα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου που δημοσιεύονται στο Wallpaper* Architects Directory. Παρέμεινε επικεφαλής του μελετητικού τμήματος της Αθήνας έως το 2012. Πλέον εργάζεται ιδιωτικά. Το portfolio των μελετών της περιλαμβάνει ιδιωτικά έργα: κατοικίες, πολυκατοικίες και συγκροτήματα κατοικιών στην Πάτρα, κτίριο κατοικιών 360° στην Πάτρα, σχεδιασμός εσωτερικού χώρου σε πλήθος διαμερισμάτων στην Αθήνα, αποκατάσταση και επανασχεδιασμός διατηρητέου κτιρίου στην Πλάκα, σχεδιασμός του εσωτερικού χώρου όλων των διαμερισμάτων στο πρώην κτίριο Δοξιάδη για την μετατροπή του στο One Athens apartments, κτίρια γραφείων στην Αθήνα και τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα Doryssa Seaside Resort και Elia Valley hotel.
Το 2018 ίδρυσε το εργαστήρι τέχνης για παιδιά dos, experiments in creativity του οποίου έχει την οργανωτική και καλλιτεχνική επιμέλεια.
Source: SLUS.gr
