Ζητήσαμε από 47 φίλους του SLUS να διαλέξουν βιβλία, ταινίες, δίσκους, τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις και λοιπά καλλιτεχνικά δρώμενα της χρονιάς που μας πέρασε. Να μοιραστούν με το SLUS, όχι απαραίτητα τα καλύτερα του 2019, αλλά αυτά που τους ενθουσίασαν, τους προβλημάτισαν ή τους συγκίνησαν. Αυτά που ξεχώρισαν την χρονιά που πέρασε. Αυτά που διάβασαν, είδαν και άκουσαν.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ ΤΟ 2019 ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ 47 ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ SLUS

Λίγο πριν το 2020 λοιπόν, λίγο πριν μπούμε σε μια “θαυμαστή νέα” δεκαετία, συγκεντρώσαμε εδώ και σας παρουσιάζουμε μια ανθολογία προτάσεων που συναρμολογούν έναν συναρπαστικό εικαστικό και λογοτεχνικό μικρόκοσμο. Απολογισμός: 33 βιβλία, 10 θεατρικές παραστάσεις, 8 ταινίες, 4 τηλεοπτικές σειρές, 1 δίσκος, 4 συναυλίες, 2 αρχιτεκτονικά έργα, 10 εκθέσεις, μια οπτικοακουστική εγκατάσταση & 1 youtube channel. Την τιμητική της έχει η ταινία Παράσιτα. Και όχι άδικα.

Ευχαριστούμε θερμά όσους συμμετείχαν στην μικρή ανασκόπηση του 2019 & ευχόμαστε σε όλους καλή χρονιά. Love & be loved. Θα δανειστώ τέλος λίγο από το κλείσιμο της Δήμητρας Δερμιτζάκη, ως προτροπή. Ας βαδίσουμε στο 2020 (και την επόμενη δεκαετία) με τα λόγια του Χούλιο Κορτάσαρ στην καρδιά μας: «Να καταθέσεις την μαρτυρία σου. Να αγωνιστείς ανάμεσα στο τίποτα που θα μας σαρώσει».

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

---

18

Δήμητρα Καραμπελιά, αρχιτέκτονας.

Olafur Eliasson, In real life | Έκθεση, Tate Modern, London, 11/07/2019 – 5/01/2020

To 2003, Χριστουγεννιάτικα, μπήκα στην Tate Modern ανυποψίαστη. Ένας τεράστιος, πορτοκαλής, ζεστός ήλιος στο Turbine Hall με λάμψη χρυσή, αντανακλάσεις παντού και κόσμος, πολύς κόσμος, μεγάλοι και μικρούτσικοι να κινούνται αργά, υπνωτισμένοι από το θέαμα, πολλοί ξαπλωμένοι, μαγνητισμένοι από τον αναπάντεχο «καιρό».* Η πρώτη συγκλονιστική εμπειρία καλλιτεχνικής εγκατάστασης στη ζωή μου. Το 2019 ο Olafur Eliasson επιστρέφει στην Tate Modern (ή μήπως το αντίθετο;) με την αναδρομική έκθεση In real Life.

Διέσχισα με τον 4χρονο γιο μου αγκαλιά ένα τούνελ 40 μέτρων σε απόλυτη ομίχλη, τυφλοί από βάθος πεδίου, με ηρεμία και δέος. Περάσαμε μέσα από το τέραστιο καλειδοσκόπιο, χορέψαμε με τις χρωματιστές σκιές μας, είδαμε το ουράνιο τόξο να σχηματίζεται στα σταγονίδια του νερού και τα χρώματα από πάνω μας να εξαφανίζονται, μονόχρωμοι ξαφνικά κάτω από τις κίτρινες λάμπες. Και μετά καθίσαμε να παίξουμε, να μιλήσουμε για τη φύση και το νερό και τους παγετώνες και το πόσο όμορφα αισθανθήκαμε μπροστά σε αυτόν τον τοίχο με τα βρύα από την Ισλανδία. Μπροστά στην πραγματική ζωή.

* Olafur Eliasson, The Weather Project, 2003, Installation in Turbine Hall, Tate Modern, London

Read More: SLUS.gr